Pod koniec XIX wieku warszawski aptekarz i drogista, Julian Różycki,
założył na warszawskiej Pradze stałe targowisko między ulicami
Targową, Ząbkowską i Brzeską,
znane później jako „Bazar Różyckiego” lub „Różyc”.
Każdy przechadzający się po Bazarze słyszał: „Pyzy, gorące pyzy!”.
Można było je kupić i skonsumować na miejscu.
Jaremi Stępowski śpiewał o nich tak:
„Ktoś może lubić befsztyki,
Ktoś inny de volaj,
Kaczki, kurczaki, indyki,
Drób dla jednych to raj.
Jak kto mi fondnie, to proszę,
Nie płacę, ale owszem zjem.
Choć ja tych łakoci, no nie znoszę.
Co lubię, opowiem, bo wiem!
Dla mnie nie ma jak pyzy z bazaru,
Pyzy a’la Różycki to cud!”
Nasze dzieci powróciły do tradycji tego magicznego miejsca.
Poczuliśmy na nowo zapach i smak tej „prima sort” potrawy 🤩
Poczęstowaliśmy nią nasze Babcie i Dziadków z okazji ich święta 👵👴
Najnowsze komentarze