tel./fax: 22 613 91 65 ps249@eduwarszawa.pl

Program Aktywności 

M.Ch. Knillów

Podstawowym celem metody jest rozbudowanie aktywności dziecka niepełnosprawnego, zachęcanie go do działania, przejawiania własnej inicjatywy oraz tworzenie kanału komunikacyjnego. Zajęcia uzupełniają podstawową terapię, pomagają dziecku nabywać:

  • poczucia bezpieczeństwa,
  • świadomości własnego ciała,
  • wrażliwości na wzajemnie wysyłane sygnały,
  • nawiązywać kontakt i komunikować się,
  • podejmować aktywność.

Działania terapeutyczne oparte są na tworzeniu okazji do doświadczania i nabywania podstawowych informacji o sobie, co następuje w toku wykonywania sekwencji ćwiczeń ruchowych.

Metoda jest dostępna w 6 wersjach tzw. Programach Aktywności.

Programy M.Ch.Knillów – tzw. Programy Aktywności mają 6 wersji:

  • Program wprowadzający,
  • Program I – aktywności koncentrują się na ćwiczeniu górnej partii ciała,
  • Program II – aktywności koncentrują się na ćwiczeniu dolnych partii ciała,
  • Program III – wymaga większej sprawności i umiejętności koncentrowania uwagi niż pierwsze 3 programy,
  • Program IV – najbardziej zaawansowany, dużą rolę odgrywa własna inicjatywa dziecka np. taniec,
  • Program specjalny – przeznaczony dla dzieci ze znaczną niepełnosprawnością ruchową.

Każda sesja polega na wykonywaniu wspólnie aktywności zgodnie z muzyką i instrukcjami odtwarzanymi z płyty CD, w bliskim kontakcie fizycznym. Ćwiczenia składające się na dany program aktywności następują po sobie według stałego schematu, co czyni zajęcia dla dziecka przewidywalnymi i bezpiecznymi.

Przykładowo program wprowadzający zawiera: kołysanie, wymachiwanie rękoma, pocieranie dłoni, klaskanie, głaskanie głowy, głaskanie brzucha, relaksację. Sesja w zależności od programu trwa od ok. 8 do ok. 20 minut.

Sesji zawsze towarzyszy specjalnie skomponowana muzyka, która rozwija się zawsze w taki sam sposób:

  1. Muzyka wprowadzająca – spokojna i relaksująca, jest zapowiedzią sesji – pozwala dziecku wyciszyć się i nastawić na wykonywanie wspólnie aktywności.
  2. Muzyka bardziej rytmiczna – pozwala wyłapywać aktywność partnera, zachęca do aktywności i do odpowiadania na ruchy wykonywane przez opiekuna.
  3. Muzyka bardziej intensywna – sprzyja odważniejszym, większym ruchom i bliższemu kontaktowi.
  4. Muzyka lżejsza i melodyjna – zachęca do zabawowego kontaktu.
  5. Muzyka ponownie spokojna – dziecko ma okazję wyciszyć się i przetworzyć pozytywne momenty w spokojnej atmosferze.
  6. Muzyka stanowi istotny element wszystkich programów, bowiem każde działanie zaczynają i kończą określone dźwięki.

Według M.Ch.Knillów w kontakcie z osobami, które mają duże trudności w komunikowaniu się, szczególnie ważna jest świadomość własnego zachowania terapeuty/opiekuna. Tym samym istotne jest zwrócenie uwagi na gesty, mimikę, ton głosu, pozycje ciała i ruchu oraz dłonie, przez które głównie następuje kontakt dziecko – terapeuta. Wszystkie te elementy tworzą ważny sposób komunikacji niewerbalnej szczególnie dla dzieci/osób z niepełnosprawnością intelektualną i sprzężoną.

Aktywność ruchowa sprzyja kształtowaniu świadomości swojego ciała, pozwala również nawiązywać bliski kontakt emocjonalny z innymi osobami. Poprzez kontakt fizyczny dziecko nabywa poczucia bezpieczeństwa, pewności siebie i otwartość na świat. Poprzez ruch kierujemy uwagą dziecka i pobudzamy jego zainteresowanie.

Ćwiczenia z zastosowaniem Programów M.Ch.Knillów są lubianą przez dzieci formą ekspresji.